ZAKAZ WYPALANIA TRAW

Wiosna jest okresem, w którym każdego roku pojawia się problem wypalania traw. Ogień stanowi ogromne zagrożenie dla życia roślin, zwierząt i ludzi oraz wpływa niekorzystnie na całość środowiska przyrodniczego. W płomieniach giną pospolite gatunki zwierząt, a także wiele cennych gatunków chronionych, a niekontrolowane wypalanie jest także zagrożeniem dla mienia i życia ludzkiego.

Wypalanie traw prowadzi do:

 ponoszenia dużych kosztów licznych interwencji straży pożarnej, które mogłyby być przeznaczone na inne cele.

 zagrożenia życia i mienia ludzkiego poprzez niekontrolowane rozprzestrzenianie się ognia         i straty materialne z tego tytułu.

 niszczenia roślin i zabijania zwierząt przez ogień i wysoką temperaturę, ginie wiele gatunków roślin i zwierząt, w tym objętych ochroną prawną oraz miejsca ich występowania i rozwoju.

Wypalając trawy i nieużytki rolne łamiesz prawo!

Wybrane przepisy prawne dotyczące wypalania traw

USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. 2016, poz. 2134 z późn. zm.)

Art. 124

„Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych,

szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”.

Art. 131, pkt 12

„Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary - podlega karze aresztu albo grzywny”.

USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. 2017, poz. 788)

Art. 30, pkt 3

„W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.

USTAWA z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny

Art. 163

„Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”.

Art. 164

„Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia określonego w art. 163 § 1,podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.